राष्ट्रिय कविता महोत्सवमा प्रथम कविताः 'देशको नक्सा'

नेपाल प्रज्ञाप्रतिष्ठानद्वारा आयोजित राष्ट्रिय कविता महोत्सवमा २०७८ मा प्रथम स्थान हासिल गर्न सफल भाेजपुरकी कविता राईकाे कविता 'देशकाे नक्सा' हामीले यहाँ प्रस्तुत गरेका छाैँ । 

म कोरिरहेकी छु
देशको सग्लो नक्सा 
खाली पानामा कोर्छु
असङ्ख्य रेखाहरू
जसरी कोर्छ एउटा चित्रकार,
क्यानभासमा आफ्नी आमाको मुहारचित्र ।
अनायास करेसाको डिल भत्किन्छ
पर्खाल उठाउँछु,
सिकुवासम्मै चिरा पर्न खोज्छ आँगन 
कुर्कुच्चा दुखुन्जेल किच्चु, टाल्छु र मेट्छु धाँजाहरू
विषाक्त हावा बोकी आउने आँधी उडाउनै खोज्छ मलाई
बलेसी चिरा पार्ने मुसलधारे वर्षा 
बगाउनै खोज्छ मलाई
छानाबाट खसेका पानीका तप्कनासमेत
शिरदेखि पाउसम्मै भिजाउँछन् मलाई
तर पनि उभिरहन्छु पहाडजसरी 
र घरको मूल खाँबो समातेर 
कोरिरहन्छु सहस्र रेखाहरू ।
ओ सिमाना काटी जाने चराहरू !
पहाड भत्काएर बगिजाने खोलाहरू !
देवल उठाइरहेका पौरखी धमिराहरू !
माटोको दरबार बनाइरहेका कमिलाहरू !
सुन !
भूगोलका यिनै मसिना रेखाहरूले त 
जोडेकी छु मैले 
तीन कोटि स्वाधीन मुटुलाई
जहाँ उम्रिएर प्रेम र विश्वासको बीउ
लटरम्म खुसीको घाम फल्छ
छामिहेर त,
आँखा चिम्लेर आफ्नै मुटुको ढुकढुकी
हो धड्किरहेको छ त्यहाँ 
छुटेका भूगोलसँगै 
छुटेका मनहरू समेत एकाकार भएको 
स्वाधीन देशको सग्लो नक्सा ।