कविता- पदचिन्ह| The Margin Media

अ अ अ

बादलका झुप्पाहरूजस्तो
सेतो हिउँमा
मैले आफ्ना पाइतलाका
छापहरू बनाएँ ।

जान्दाजान्दै पनि कि
मायाजस्तो अलिकति न्यानो पाउने बित्तिकै
हराएर जान्छ हिउँ
र सँगसँगै मेरा पदचिन्हहरू पनि ।

पदचिन्ह हराउँदा
एकछिन त दुःखी हुन्छु होला ।

तर त्यसपछि हिउँ नदी बन्छ
मेरो पदचिन्हले गति पाउँछ
नदी मेरा पदचिन्हहरू टेकेर हिँड्छ
र गीत गाउँदै कहाँकहाँ पुग्छ ।

प्रकृतिमा वसन्त फर्केजस्तै
मेरो मनमा पनि खुशी फर्कन्छ ।

यदि तपाईंसँग कुनै लेखरचना वा मूलधारका मिडियाबाट किनारीकृत मुद्दा तथा विषयहरू छन् भने हामीलाई [email protected] मा पठाउनुहोस् ।

कविता- पदचिन्ह

...

सम्बन्धित समाचार

कवि पुष्पहाङ लोवाको कथा सङ्ग्रह लोकार्पण

बुद्धको पदचाप : एसियाको वातावरणीय इतिहास

कथा : पल्टन

डा. सुजन थपलिया र अन्नु चौधरीको ‘जुरेली’ सार्वजनिक

सार्वजनिक हुनुपूर्व नै भाइरल बनेको राजकुमार ह्यारीको आत्मकथामा के छ?

गोविन्द गिरीको सुश्री पारिजात सार्वजनिक

इजिप्टको लोकतन्त्र चियाउने पुस्तक, ‘इजिप्ट अन्टिल डेमोक्रेसी'

द मार्जिनका स्तम्भकार मलिसा याक्थुङ्बालाई कियाचु किरात सिरिजङ्गा पुरस्कार

भर्खरै प्रकाशित

लिम्बुवान् मुन्धुमको उद्गमस्थल

मोदीले गरेको नोटबन्दीबाट भारतले के पायो?

देशको माटो र बिरुवा दिँदै बिदाइ गरियो कोरिया जाने युवालाई

सूर्योदय वोमी लघुवित्तद्वारा महिलाका लागि व्यावसायिक तालिम सम्पन्न

सेलिङको तेस्राे कृति ‘सेप्म्माङलक’ बिमोचन