निभ्यो
झ्याप्पै निभ्यो
यो निभेको चिराग लिएर
अन्धाकारमा हिड्दा हिड्दै
हृदय पनि निभेको कोइला जस्तै भयो ।
अब म अन्धाकारमै छु
भाग्यका ढुङगाहरुमा ठोकिदै
काडाका गद्दिहरुमा कुल्चदै
चुपचाप चुपचाप कुदेको म
उज्यालो कहिले भेट्दिनँ ।
यो उषा
सपनामा चट्याङ बनेर
चड्किन्छ मेरो छाति बिच
ढुङ्गा ढुङ्गा ठोक्याएँ
चकमक चलाएँ
ब्यार्थै रहेछ
केवल झिल्का मात्र
जसले मेरो रौ पनि जलेन
चिराग के बलोस !
(कविता सङ्ग्रह 'देश दुखेको बेला' बाट )
यदि तपाईंसँग कुनै लेखरचना वा मूलधारका मिडियाबाट किनारीकृत मुद्दा तथा विषयहरू छन् भने हामीलाई [email protected] मा पठाउनुहोस् ।
लेखकबाट थप...