कविताः शरीर पतनको उत्सव

कात्तिक २, २०७८ मंगलबार
शैलेन्द्र साकार

यो भूमण्डलबाट हराएर जाने छैन
मानिसको रगतको टाटो लागेको अक्षर
सत्ताका भाटहरूले बोकेर लाने छैनन्
पुस्तकालय, म्युजियम र संग्रहालय
अथवा संविधान ।

पानीको दहमा ढुंगाको छाल झैँ
हराएर जाने छैन
पानीमा लेखिएको अक्षर झैँ
क्रान्तिको अनुहार
आगो हाम्रो पिठ्यूँमा छ
सम्मुख हुनेछ कुनै दिन
मलाई थाहा छैन

म कुन देशमा के खोजिरहेछु ?
अमेरिकामा एसियन भएर
खोज्नुपर्ने काम कि स्वतन्त्र उन्मुक्त सास ?
कि गर्नुपर्ने डलर-परिश्रम
देश बिर्सेर खानुपर्ने आफ्नो अंग ?
कि देश बिर्सेर मनाउनुपर्ने आफ्नै शरीरपतनको उत्सव ?

यदि तपाईंसँग कुनै लेखरचना वा मूलधारका मिडियाबाट किनारीकृत मुद्दा तथा विषयहरू छन् भने हामीलाई [email protected] मा पठाउनुहोस् ।
शैलेन्द्र साकार

लेखकबाट थप...

सम्बन्धित समाचार

कवि पुष्पहाङ लोवाको कथा सङ्ग्रह लोकार्पण
  • बैशाख ३१, २०८० आइतबार
बुद्धको पदचाप : एसियाको वातावरणीय इतिहास
  • बैशाख ८, २०८० शुक्रबार
कथा : पल्टन
  • बैशाख ५, २०८० मंगलबार
डा. सुजन थपलिया र अन्नु चौधरीको ‘जुरेली’ सार्वजनिक
  • माघ २, २०७९ सोमबार
सार्वजनिक हुनुपूर्व नै भाइरल बनेको राजकुमार ह्यारीको आत्मकथामा के छ?
  • माघ २, २०७९ सोमबार
गोविन्द गिरीको सुश्री पारिजात सार्वजनिक
  • मंसिर २३, २०७९ शुक्रबार
इजिप्टको लोकतन्त्र चियाउने पुस्तक, ‘इजिप्ट अन्टिल डेमोक्रेसी'
  • मंसिर २१, २०७९ बुधबार
द मार्जिनका स्तम्भकार मलिसा याक्थुङ्बालाई कियाचु किरात सिरिजङ्गा पुरस्कार
  • मंसिर १५, २०७९ बिहिबार

भर्खरै प्रकाशित